ป้ายหน้า…ตลาดพลู

#เที่ยวตามกระแส #ตลาดพลู #คลายล็อคเฟสสี่

☀️ ช่วงนี้เห็นคนนิยมไปเที่ยวไปกินไปถ่ายรูปตามย่านเก่าแก่ต่างๆกันเยอะ อันดับต้นๆที่เห็นรีวิวบ่อยๆคือ “ตลาดพลู” ย่านเก่าแก่ติดคลองบางกอกใหญ่ ไปหาข้อมูลว่าทำไมชื่อตลาดพลูก็ได้ความว่า เริ่มแรกเป็นที่อยู่ชุมชนชาวจีนต่อมาชาวจีนย้ายไปอยู่แถวสำเพ็ง ชาวมุสลิมเลยเข้ามาอยู่แทน มีการทำสวนพลูกันมาก และค้าขายหมากพลูกลายเป็นตลาดขายพลู ชื่อตรงตามกิจกรรมเป๊ะ! จังหวะดีวันอาทิตย์ว่างๆก็เลยชวนกันไปตลาดพลูบ้าง

🛺 หาข้อมูลง่ายมากเลยสมัยนี้ มีหลายเวปไซต์แนะนำการเดินทาง แนะนำอาหารอร่อย ไว้ละเอียดยิบ เอาที่ง่ายๆตามยุคสมัย คือ รถไฟฟ้าสายสีเขียวแก่ มาบุญครอง-บางหว้า ลงสถานีตลาดพลู ชื่อมันใช่แต่มันยังไม่ใช่ ตัวตลาดต้องต่อไปอีกเป็นกิโล อย่าเดินให้เรียกรถไปประหยัดพลังงาน มีทั้งพี่วิน พี่ตุ๊ก พี่กระป๊อ พี่ขสมก. หรือไปรถเมล์สายที่ผ่านตลาดพลูมีหลายสาย เช่น 15, 68, 101, 111 ส่วนใครขับรถไปก็ต้องหาที่จอดรถ มีหลายที่รับฝากรถ คิดราคาเป็นชั่วโมง แต่เราพบที่ดี ดีมาก ดีที่สุด อยู่ใกล้ๆสถานีรถไฟตลาดพลู (สถานีรถไฟนะ ไม่ใช่รถไฟฟ้า) ขับผ่านสถานีไปเลี้ยวตรงเทิดไท 18 ข้ามทางรถไฟไปไม่ไกลซ้ายมือมีป้ายรับฝากรถ จอดได้สบาย เหมาจ่าย 40 บาท เดินย้อนมาตรงสถานีรถไฟแค่ 100 ม. มันยอดมากจ้า!

👍 ตลาดพลูคู่กับกุยช่าย

น่าจะเป็นเพราะแต่ก่อนเป็นชุมชนชาวจีน กุยช่ายก็น่าจะเป็นอาหารของชาวจีน แต่ใครๆก็บอกว่าอยากกินกุยช่ายอร่อยต้องกุยช่ายตลาดพลู เจ้าเด่นเจ้าดังเจ้าเก่าแก่มีเยอะแยะ แล้วแต่ใครจะแนะนำ เช่น กุยช่ายไอ้หนุ่มผมยาวหน้าตลาด ที่ว่ากันว่าอร่อยแท้แม้ต้องต่อคิวยาว หรือกุยช่ายอาม่าที่อยู่ข้างๆรางรถไฟ หรือ กุยช่ายเซี้ยฮ้อ แต่เคยถามแม่เรา แม่บอกเจ้าไหนก็อร่อยทั้งนั้นถ้าเป็นกุยช่ายตลาดพลู ….ฮา…. สุดท้ายเราสอยกุยช่ายและขนมจีบจาก“ร้านแป้นศรี”มา มีเพื่อนบอกว่าร้านนี้ก็ใช้ได้ เป็นกุยช่ายแป้งสดบดแป้งเอง เจ๊แกบอก เอามาชิมที่บ้าน ให้ 3 ผ่าน แป้งไม่บางมากไส้เยอะ ถูกรสนิยมเรา

🍜 อาหารอร่อยรอบสถานีรถไฟ

ตลาดพลูมีสถานีรถไฟนะ มีขบวนรถวิ่งไปถึงมหาชัยทุกวัน ตัวสถานีถูกล้อมรอบไปด้วยร้านข้าวร้านก๋วยเตี๋ยวที่หลายเวปรีวิวกันเยอะแยะ อันนั้นก็อร่อย อันนี้ก็อร่อย ไปครั้งเดียวเราชิมได้อย่างเดียวแหละ (สงสัยจริงๆพวกรีวิวอร่อย 3-4 ร้าน กินกันไหวยังไงฟะ)

เราเลือกชิม“เกาเหลาเนื้อเปื่อยเจ้าเก่าตลาดพลู” เพราะอยู่ตรงป้ายรถเมล์เลย คือลงรถมาปุ๊บหิวปั๊บ สั่งเกาเหลากับข้าวเปล่าและน้ำเก๊กฮวยมาเป็นมื้อเที่ยง เราให้ 3 ผ่าน เนื้อดีมีเครื่องในด้วย น้ำซุปอร่อยซดเพลิน แถมน้ำเก๊กฮวยไม่หวานเจี๊ยบ

เดินออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวเลี้ยวขวาไปเพื่อเข้าสถานีรถไฟตลาดพลู เดินเข้าในสถานีทะลุไปที่ชานชาลา แล้วเดินเลาะเลียบรางไปจะมีร้านอาหารอีกเพียบ เช่น เจ๊ณีก๋วยเตี๋ยวเนื้อ, เตี้ยเย็นตาโฟ, ร้านแสปตลาดพลู, ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อลิ้ม น่าจะอร่อยทุกร้านเพราะมีคนนั่งกินทุกร้านมากบ้างน้อยบ้าง เดินมาสุดชานชาลาจะมีเวิ้งขายอาหารเล็กๆ มีร้านดังอีกร้านคือ สุณีข้าวหมูแดง มีคนต่อแถวกันซื้อตลอดเวลา มองตรงไปจะเห็นถนนลอยฟ้ารัชดาภิเษกอยู่ข้างบนหน้าตาคล้ายสะพานเรียกสะพานก็แล้วกัน พื้นที่ใต้สะพานยังมีร้านอาหารอีกเยอะ เช่น หมี่ผัดผักกระเฉด หอยทอด ก๋วยเตี๋ยวหมู กระเพาะปลา มีทั้งขายกลางวัน ขายเย็นแล้วแต่ช่วงเวลา

• 

• 

🧁 ขนมหวานน้ำตาลกระฉูด

กลับมาตั้งต้นที่สุณีข้าวหมูแดง ร้านติดกันคือ “หมวยหลีไอศกรีมไข่แข็ง” ขายไอศกรีมกับขนมหวานเย็นหลายอย่าง เดินต่อไปอีกนิดเลี้ยวซ้ายเดินข้ามทางรถไฟไปก็มีอีกร้านขายเหมือนกันชื่อ “นิอางน้ำแข็งไส” ย้อนมาที่ร้านสุณีข้าวหมูแดงก่อน หันหลังให้ร้าน เดินตรงออกไปนิดเดียวจะเห็นผู้คนยืนมุงร้านขนม ไม่ต้องต่อแถวเพราะเขามีบัตรคิว หยิบบัตรแล้วยืนเกะกะๆได้เลย “ร้านขนมหวานตลาดพลู” ที่ต้องที่ขยายความว่า “ขายประจำแห่งเดียวที่นี่ไม่มีสาขา” ร้านขนมไทยชื่อดังย่านตลาดพลู ลองซื้อข้าวเหนียวสังขยา ตะโก้ ขนมชั้น กลับมาชิมที่บ้าน ก็อร่อยดีสมคำร่ำลือ จากร้านขนมเดินต่อมาอีกนิดก็ถึงถนนเทอดไทย ถ้าเลี้ยวขวาก็กลับไปร้านเกาเหลาเจ้าเก่านั่นไง แต่ก็ให้เลี้ยวไปหน่อยเพราะคูหาติดกับร้านเกาเหลาก็มีร้านขนมหวานอีกร้าน ชื่อ “ขนมหวานตลาดพลูเจ้าเก่า” ขายขนมเหมือนกัน ลองซื้อมาด้วย เอามาชิมแบบประลองกันหมัดต่อหมัด สรุปว่าก็อร่อยดีเหมือนกันแหละ อร่อยคนละแบบ ขอไม่ฟันธง

ยังมีขนมที่เราอยากซื้ออีก 2 อย่างคือขนมเบื้องกับกล้วยไข่เชื่อม ให้เดินย้อนกลับไปทางสี่แยกใต้ถนนลอยฟ้ารัชดาภิเษก ตรงสี่แยกรถวิ่งตัดกันไปมาข้ามถนนระวังด้วย อย่ามัวแต่ถ่ายรูป เวิ้งใต้ถนนรัชดาฯตรงสี่แยกเป็นทางเข้าตลาดรัชดาภิเษกซึ่งเป็นตลาดสด กลางวันก็เงียบๆ แต่เวิ้งหน้าตลาดยังคึกคักมีของขายพอสมควร ซื้อ “ขนมเบื้องสรินทร์ทิพย์” เจ้าดังมา 1 ถุง 4 ชิ้น เอามาชิมถือว่าพอใช้ได้ มีอีกร้านที่ไม่มีชื่อแต่วันอาทิตย์ปิดเลยไม่ได้ซื้อมาชิมเปรียบเทียบ เดินลอดไปเลาะริมถนนไปเรื่อยจะมีเวิ้งขายอาหารอีกเวิ้งด้านขวาตรงปากซอยเทอดไท 20 แต่น่าจะขายเย็นเพราะส่วนมากปิดเงียบ ร้านกล้วยเชื่อมมันเชื่อมร้านแรกหัวมุมชื่อ “กิมเอ็งกล้วยเชื่อม” มีคนมามุงๆ เลยเข้าไปถามได้ความว่ากล้วยหมดกำลังเชื่อมรออีกชั่วโมงค่อยมาเอา

• 

• 

☕️🍰 ร้อนเหลือเหงื่อไหลและอยากได้กล้วยเชื่อมไปฝากแม่ เลยบอกเจ้ว่าเดี๋ยวมาเอานะ เจ๊บอกว่าได้ๆสั่งไว้ แต่อีกนานนนนน นะ ถ้ามาเอาได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ได้นะ แต่สั่งไว้ก็ได้นะ ฮา… งงๆ ระหว่างนี้เดินไปหาร้านกาแฟแอร์เย็นๆหลบร้อนกันก่อน เดินต่อไปตามทิศทางเดิมนี่แหละเดินไปจะเจอคาเฟ่อเมซอนร้านเบ้อเร่อในตึกขวามืออย่าได้หวั่นไหว เราไม่ได้มาตลาดพลูเพื่อกินกาแฟปั๊มน้ำมัน ให้เดินต่อไปอีกราว 200 ม. ได้ที่พักขาหลบร้อนที่ร้าน “Lynx Coffee” ร้านกาแฟนั่งสบายกาแฟดีใช้ได้ มีน้ำเปล่าให้ดื่มด้วย ชอบตรงนี้

• 

• 

• 

พักเหนื่อยไม่ถึงชั่วโมงกลับมาหาเจ๊กิมเอ็ง กล้วยได้พอดีเอากลับบ้านมาชิม ถึงจะแพงไปนิดแต่อร่อยมากคุ้มค่าการรอคอย ระหว่างทางเดินมีร้านขายอาหารอีกหลายร้านตามรายทางนะ ใครใคร่แวะก็แวะ ทั้งก๋วยเตี๋ยวหมู กระเพาะปลา สเต็กก็มี แถมด้วยกุยช่ายสะพานหันก็ยังมาเปิดแถวนี้

✌️ สรุปว่ามาตลาดพลูนี่มาเพื่อหอบของกินกลับบ้านโดยเฉพาะ กินที่นี่ได้ 1 คาว 1 หวานแค่นั้น เอากลับบ้านอีกหลายอย่าง แต่มาวันอาทิตย์เหมือนจะปิดไปหลายร้าน ถ้าวันเสาร์อาจจะเปิดเต็มกว่านี้ และหลายๆร้านตามตลาดจะเปิดช่วงเย็น แต่ถ้ามาเย็นจะพลาดพวกกุยช่ายร้านดังหรือขนมหวานร้านดังเพราะจะหมดก่อน ก็เลือกมาตามเวลาสะดวกแล้วกัน จบการเที่ยวตามกระแสที่ตลาดพลู