Trip : Jakarta – Bali (July 2019)
เที่ยวอินโดแบบอินดี้ คือเที่ยวไปแบบเรื่อยเปื่อย ไม่ยึดติดกับ The Must มากนัก หลายๆคนที่มาอ่านอาจผิดหวังที่ อะไรฟะ ที่โน่นก็ไม่ไป ที่นี่ก็ไม่เข้า ก็บอกแล้วว่าเที่ยวแบบอินดี้ ตรงไหนชอบก็อยู่น่น ตรงไหนไม่มีเวลาก็เดินผ่านๆ ไม่ผิดหรอก ^^
Indonesia 2019 Photo Gallery at pbase.com
เรื่องเล่าวันที่ 1 จาการ์ต้าทำข้ามึน!
มาจาการ์ตาครั้งแรกในชีวิต แถมมาคนเดียว มาทำไม? ความจริงแล้วจะไปบาหลี เพื่อนๆซื้อตั๋วถูกกันไว้นานล่ะ เพิ่งคิดอยากจะร่วมทริปกับเขา ดูราคาบินตรงบาหลีก็แพงกว่าเพื่อนๆไปเท่าตัว ก็บินไม่ตรงก็ได้ ลองหาดูแบบต่อเครื่อง ราคาย่อมเยาลงมาหน่อย ไหนๆก็แวะแล้วนอนมันสักคืนเลยแล้วกัน ขอทำความรู้จักจาการ์ต้าหน่อย (เลยเถิดมาก 55)
มาถึงสนามบินชื่อยาว Soekano-Hatta International Airport สนามบินไม่หรูหรา ออกจะเก่าไปหน่อย แต่ก็กำลังปรับปรุง ไม่ค่อยเจอฝรั่งผมทอง เจอจีนเยอะอยู่ ไทยไม่เจอเลย เดินถึงตม. คิวไม่ยาวมาก ตม.ถามมากหน่อยเพราะไม่ค่อยมีคนมาเที่ยวจาการ์ต้า
หลุดตม. มารับกระเป๋าแล้วจากนี้ต้องไปต่อรถไฟระหว่างเทอร์มินอล จากเทอร์มินอล 2 นั่งไป 1 สถานีเพื่อไป Airport railink station เพราะสถานีรถไฟเป็นตึกแยกต่างหาก อยู่ระหว่างเทอร์ 1 กับ เทอร์ 2
การไปซื้อตั๋วรถไฟเพื่อเข้าเมือง ต้องใช้ Credit/Debit card เท่านั้น เพราะเป็น cashless หมด ต้องซื้อที่เครื่องอัตโนมัติ แต่เหมือนกับที่อ่านรีวิวมาว่ามักมีปัญหา เครื่องไม่รับบัตรเราสักใบ เปลี่ยนไป 3 ใบ หมดปัญญา ไปถามประชาสัมพันธ์ ซึ่งพี่แกก็พยายามเอาเครื่องตรงนั้นซื้อให้ก็ไม่ผ่าน และซื้อกับพี่แกก็ไม่ได้เพราะไม่รับเงินสด พี่แกแนะนำว่าให้ไปอาศัยขอซื้อพ่วงกับคนอินโด เราก็อึ้งว่าจะคุยกันรู้เรื่องได้อย่างไรล่ะ พี่แกเลยบอกอีกวิธีว่าไปคุยกับเจ้าหน้าที่อีกคนที่ยืนดูแลเครื่องอยู่นะ ไปบอกเขาว่าบัตรใช่ไม่ได้ พอไปบอก นางก็บอกทันทีว่าเอาบัตรนางซื้อให้นะ แล้วเอาเงินสด 70,000 รูปีให้นางไป คงมีปัญหานี้บ่อยๆ เฮ้อ… กว่าจะได้ พลาดรถไฟไป 1 ขบวน อยู่ยากล่ะ!
สถานีแอร์พอร์ตลิงค์ สวยงามหรูหรา ซื้อบัตรแล้วมีเลาจ์ให้นั่งรอสวยๆ กิน KFC ที่ซื้อมาจากสนามบิน แถมได้ชาร์ทแบทมือถือ รถไฟมาตรงเวลามาก ต้องรอคนออกก่อนถึงเรียกขึ้นเครื่อง เอ้ย…ขึ้นรถ รถไฟใหม่สวยงาม แต่วิ่งช้า ไปเรื่อยๆ นั่งไป 45 นาทีก็ถึงตัวเมือง
หลังจากนั่งแอร์พอร์ทลิงค์มาถึงในเมือง สถานี BNI City ใหญ่โตสวยงาม เราจองรร.ใกล้สถานีรถไฟ 350 ม. เดินวนนออกไป 2 เลี้ยวถึงเลย สะดวกมากแนะนำเลย All Seasons Jakarta Thamrin
เช็คอินเสร็จก็จะสี่โมงเย็นแล้ว รีบออกไปชมเมืองก่อนมืดดีกว่า มาวันแรกยังงงๆ หาป้ายรถ BRT ไม่เจอ (มารู้ทีหลังว่า BRT วิ่งไม่ถึงตรงนี้) มีพี่แท้กซี่มาส่งคนพอดี เลยเรียกพี่แท้กก็ได้ ถือโอกาสนั่งชมเมืองไปด้วย รถติดบ้าง แต่ไม่มากเท่าคำขู่ของหลายๆคน จากรร.ไป มัสยิดอิสติกัล (Masjid Istiqlal) 6 กม.ค่ารถ 80บาท
มัสยิดอิสติกัล (Masjid Istiqlal) ตรงทางเข้าจะมีคนมาขายถุงก้อบแก้บไว้ใส่รองเท้าเวลาเข้าด้านใน แต่เราเตรียมถุงผ้ามาแล้วไม่ต้องซื้อ เดินเข้าด้านในอย่างมาดมั่น ยังไม่ถึงเวลาละหมาด คนเลยไม่เยอะ ถ่ายรูปไป 4-5 รูป (ถ่ายได้นะ มีคนถ่ายเพียบเลยถ่ายตาม ไม่มีป้ายห้ามด้วย) แล้วลงนั่งซึมซับบรรยากาศ สักพักมีจนท.เดินมาหาใส่ภาษาอินโดชุดใหญ่ งงซิคะ เดาเอาว่า เธอมายังไงยะ ทำไมไม่เปลี่ยนชุด มีอังกฤษ 1 ประโยค Are you Muslim? พอบอก No พี่ท่านเชิญออกค่ะ แถมด้วยถ่ายรูปเป็นที่ระลึก เอ่อ เป็นหลักฐานไว้ด้วย ฮือๆๆๆ ออกมาด้านนอกเดินหาป้ายจนเจอ ป้ายน้อยเดียว ติดบอกว่า นักท่องเที่ยวให้ลงทะเบียนขอเข้าชมพร้อมไปเปลี่ยนชุด ฮือๆๆ ผิดไปแล้ว
งั้นไปโบสถ์คริสต์ดีกว่า Jakarta Cathedral อยู่ตรงข้ามกับมัสยิดเลย แต่แทนที่จะเดินใกล้ ตอนที่ไปประตูตรงข้ามกันดันปิดซ่อม ต้องเดินอ้อมถนนไปอีก เข้าไปเดินดูด้านในได้ แต่ไม่ได้สวยอะไรมาก
ออกจากโบสถ์เดินอ้อมถนนไกลพอสมควร เดินเป็นครึ่งวงกลมกว่าจะเจอทางเข้าสวน Monas Tower หรืออนุสาวรีย์แห่งชาติ (National Monument) เห็นหอคอยสีขาวสูง 130 เมตรได้แต่ไกล เป็นอนุสาวรีย์แห่งอิสรภาพของชาวอินโนนีเซีย เข้าไปข่วงเย็นวันนี้อากาศดี คนเยอะแยะ มานั่งเล่น นอนเล่น ปิ้กนิ้ค จ๊อคกิ้ง บรรยากาศดีเลยนั่งชมวิวพักขาจนเย็นย่ำ ถ้าอยากชมวิวเมืองมุมสูง สามารถขึ้นไปยอดทาวเวอร์ได้ ช่วงเช้าเปิดตั้งแต่ 8:00 ควรรีบมาต่อคิวก่อนเวลา ช่วงเย็นคิวยาวมาก อยาได้แสงดีๆหรือพระอาทิตย์ตกก็ต้องมาต่อคิวก่อนเวลาเช่นกัน
เดินออกไปเจอตลาดนัด มีขายอาหารด้วย มื้อนี้เลือก Bakso ไปชามละ 20,000Rp. ก็เกือบ 50 บาทแพงเหมือนกัน
อิ่มแล้วเดินมาจนเจอ BRT ต้องซื้อบัตรเติมเงินเท่านั้น เลยซื้อมา 1 ใบ สนนราคา 30,000 รูปี คิดเป็นเงินไทยราว 75 บาท รวมค่าบัตรและมีเงินนั่งได้สัก 2-3 เที่ยวคิดว่าพอ แต่สุดท้ายใช้ไม้ได้ แตะบัตรไม่ผ่าน พนักงานก็ไม่ช่วยอะไร เดินไปเดินมาจนเมื่อย สุดท้ายบอกให้เอามา 3500 รูปี แล้วให้เข้ามา แบบ single ticket อ้าววว เฮ้ย! แล้วบัตรที่ใช้ไม่ได้นี่ล่ะ มันยกมือทำท่าว่า ข่วยไม่ได้ ฮ่วย!
นั่งรถเมล์มาลงเดินห้าง Grand Indonesia กันหน่อยเป็น complex mall ที่ใหญ่มาก เดินไปเดินมาเจอ Central ด้วย เดินจนเมื่อยไม่ได้ซื้ออะไร นั่งหาไรกินเล่นพักขาหน่อย หายเมื่อยก็เดินเรื่อยๆกลับโรงแรมได้ ไม่ไกลมาก
สรุปการเที่ยวจาการ์ต้าช่วงเย็นวันแรก ถ้ามาถึงเร็วมีเวลาหลายชั่วโมงกว่านี้ คงได้เข้าพิพิธภัณฑ์บ้าง หรือได้ขึ้นยอดเสาโมนาสไปชมวิวยามเย็น แต่มาถึงเย็นแล้ว ไปต่อคิวไม่ทัน เลยได้แต่เดินเล่นด้านล่าง
เรื่องเล่าวันที่ 2 ชมพูฟ้า ณ จาการ์ต้า
พยากรณ์อากาศว่าวันนี้ฝนจะตก แต่ตื่นมาเจอแดดแจ๋ จาการ์ตาร้อนไม่น้อยหน้ากรุงเทพฯ วันนี้ต้องหาทางใช้บัตร BRT ให้ได้ น้องเคาเตอร์รร.แนะนำให้ลองไป top up ดู
ออกมาหน้ารร.เจอทางลง MRT ก่อนเลย ก็รู้ว่าสถานีนี้เป็นสถานีก่อนสุดท้าย MRT จาการ์ตาเพิ่งจะเปิดใช้สายแรกเมื่อต้นปีนี้ และทำจากตอนใต้จาการ์ตาขึ้นมาไม่กี่สถานี ยังไม่ถึงจุดสำคัญอย่าง Monas เลย แต่ด้วยความอยากลอง เลยลงไปใช้สักหน่อย เสียค่าบัตรเติมเงินไปอีก 18,000 Rp. บังคับซื้อด้วยน้องพนักงานบอกว่า มา refund ได้ค่ะ นั่ง MRT ไป 1 สถานีก็สุดทาง ขึ้นมาหน้า Grand Indonesia เลย เป็นจุดขึ้น BRT สาย 1 ที่เราจะขึ้นด้วยพอดี ไม่งั้นก็ต้องเดินมา สบายดีเหมือนกัน
ขึ้นจาก MRT มาต่อรถ BRT ลองแตะบัตรแล้วก็ใข้ไม่ได้เหมือนเดิม เลยไป top up บอก 10,000Rp. นางบอกไม่ได้ ต้อง top up ขั้นต่ำ 20,000 มีแบบนี้ด้วย งงแท้ แต่พอ top up แล้วใช้ได้จริงๆ สรุปมีเงินในบัตร 30,000 เลยทีนี้ ขึ้นรถเมล์ครั้งละ 3,500 ต้องนั่ง 9 เที่ยวถึงจะหมดเงิน!
วันนี้นั่งไกลหน่อยขึ้นไปทางเหนือของเมืองเป็นย่านเมืองเก่า Kota Tua แต่เป็น BRT มีช่องวิ่งต่างหากเลยไม่ติดเท่าไหร่ ขึ้นไปรีบแล่นไปหาที่ว่างนั่ง รู้สึกตัวอีกที ทำไมทุกคนมอง ก็เพราะมานั่งเบาะหลัง ที่มีแต่ผู้ชาย 5555 ประเทศมุสลิมมักจะมีการแบ่งพื้นที่ชาย-หญิงในระบบสาธารณะ อย่างรถไฟหรือรถเมล์ บางครั้งก็แบ่งเป็นตู้ต่างหาก บางทีก็แบ่งพื้นที่ด้านหน้าด้านหลัง อย่างรถเมล์ก็จะให้ผู้หญิงอยู่ด้านหน้าของรถ
นั่ง (ยืน) BRT ผ่าน Monas ที่เรามาเดินเที่ยวเมื่อวาน ต่อไปอีกรวมทั้งหมด 10 ป้าย ลงที่สถานี Kota ไม่ต้องกลัวไม่รู้ เพราะคนจะขึ้นลงเยอะมากเป็นสถานี BRT ที่ใหญ่มาก ย่าน Kota Tua เป็นย่านคึกคัก คนก็เยอะ รถก็เยอะ มอเตอร์ไซค์ยิ่งเยอะ ออกจากสถานี BRT Kota จะเจอสถานีรถไฟโกตาตูอา (Kota Tua Train Station) อารมณ์เหมือนหัวลำโพง ถือเป็นสถานีรถไฟเก่าทางประวัติศาสตร์ (Historical Old Train Station)
เดินผ่านสถานีรถไฟไป จตุรัสฟาตาฮิลลาห์ (Fatahillah Square) ตึกสวยๆอยู่ย่านนี้เยอะ เปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์หมด อินโดนี่ขยันทำพิพิธภัณฑ์ซะจริงๆ พิพิธภัณฑ์ฟาตาฮิลลาห์ (Museum Fatahillah), พิพิธภัณฑ์หุ่นกระบอก (Puppet Museum), พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์และเซรามิก (Museum of Fine Arts and Ceramics) และไปรษณีย์ ล้อมรอบลานเอนกประสงค์ ที่มีกิจกรรมยอดฮิตคือ ปั่นจักรยาน ปั่นวนไปในลานนั่นแหละ ร้อนไม่น้อย ยังสงสัยว่าสนุกยังไง
หลบเข้า Batavia Cafe ร้านสวยมากๆ เป็นตึกเก่ายุคดัชต์ครองเมือง ไอติมโฮมเมดอร่อยล้ำ นั่งมองดูนักปั่นยังคงปั่นสู้แดดกันเต็มลาน
นั่งจนหายร้อน ก็เดินวนออกมาทาง พิพิธภัณฑ์แห่งชาติธนาคารอินโดนีเซีย (National Museum of Bank Indonesia) ถนนนี้มีพวกเปิดหมวกมาเล่นกันอยู่หลายคน เดินดูได้ขำๆ ถ้าใครมีเวลาก็เข้าไปดูในพิพิธภัณฑ์รอบๆจตุรัสได้ ค่าเข้าที่ละ 5,000 รูปีเอง แต่เราไม่มีเวลาพอไม่ได้เข้าไปดูเลยสักที่
วนกลับไปถึงสถานี BRT นั่งรถย้อนกลับไป 1 ป้ายลงเดินเล่นย่าน Glodok ที่เค้าว่าเป็นไชน่าทาวน์ สรุปว่าผิดหวัง ไม่มีอะไรน่าสนใจ วัดจีนก็ล้อมรั้วซ่อม แถมรอบๆสกปรก คนมานั่งนอนเต็มไปหมด ขยะเพียบ เดินไปตลาด ก็ไม่มีอะไรมาก เหมือนตลาดเล็กในตรอกซอยเมืองไทย ผักผลไม้ก็เหมือนของไทย หอยตลับ หองแครง หอยลาย เหมือนที่บ้านเรา แต่หอยตัวใหญ่กว่า น่ากิน เอาเป็นว่าไม่ต้องมาก็ได้เสียเวลา
สรุปการเที่ยวครึ่งวันเช้า ที่ตอนเหนือของจาการ์ตา เดินเล่นแถบจตุรัสฟาตาฮิลลาห์ ไม่ได้เข้าพิพิธภัณฑ์สักแห่ง ได้แต่ถ่ายรูปด้านนอก แล้วมาเดินย่านคนจีนแถบ Glodok แค่นี้ก็หมดเวลาแล้ว
ถ้ามีเวลามากกว่านี้อยากขึ้นไปอีกหน่อยไปดูท่าเรือเก่าแก่ของจาการ์ต้า Sunda Kelapa แล้วก็ไปเดิน ย่าน Menteng เบเวอรี่ฮิลล์แห่งอินโดนีเซีย หรือไปย่าน Little India พาซาร์ บารู (Pasar Baru)
หมดเวลาล่ะ รีบกลับไปโรงแรมเอากระเป๋าไปขึ้น แอร์พอร์ตลิงค์ไปสนามบิน ต่อเครื่องไปบาหลี เพื่อเจอกับสมาชิกจากเมืองไทย (เจอปัญหาเดิมคือซื้อตั๋วไม่ได้ เอาเงินไปให้ปชส.ซื้อให้)
ถึงสถานีแล้วต้องต่อรถไฟไปเทอร์มินอล 1 เป็นอาคารบินในประเทศ นั่ง Batik Air ไปบาหลี เป็นสายการบินในกลุ่ม Malindo air เหมือน Lion air ตอนแรกคิดว่าเป็น Low cost air แต่ขึ้นไปแล้วเครื่องดีกว่าที่คาด มีจอทีวีส่วนตัวให้ดู มีแจกของว่างด้วย แถมด้วยน้ำหนักโหลดกระเป๋า 20 กก.
ลาก่อนจาการ์ตา เมืองประหลาด ว่าจะทันสมัยก็ไม่ใช่ ล้าหลังก็ไม่เชิง
สรุปอีกที
สนามบิน Soekano-Hatta International Airport มี 3 อาคาร (Terminal) การเดินทางเข้าเมืองมีทั้งรถไฟ Airport Railink, รถบัส หรือ Taxi แนะนำนั่งรถไฟ เพราะสะดวกและเร็วสุด แต่การซื้อตั๋วต้องใช้บัตรเครดิต/เดบิตซื้อ ไม่มีเคาเตอร์ขายตั๋ว ถ้าบัตรมีปัญหารูดไม่ผ่าน ให้ไปติดต่อเคาเตอร์ให้ช่วยซื้อบัตรให้ ตั๋วเข้าเมืองราคา 70,000Rp. ดูรายละเอียดได้ที่ Airport Railink
การเดินทางเที่ยวในจาการ์ต้า มีทั้งรถเมล์ธรรมดา ซื้อตั๋วกับกระเป๋ารถได้เลย รถวิ่งเหมือนรถเมล์บ้านเรา รถติดก็ติดด้วย ถ้าอยากนั่งแบบเร็วกว่าให้ใช้ Trans Jakarta แบบ BRT บ้านเรา วิ่งชิดเกาะกลาง โดยมีเลนพิเศษวิ่งได้ไม่ติด จะติดก็แค่ไฟแดง ต้องซื้อบัตรเติมเงินเอาไว้ใช้ขึ้นรถ ซื้อได้ที่ตู้ขายตั๋วที่สถานีมีคนขาย บัตรเติมเงินราคา 30,000Rp. เป็นค่าบัตร 20,000 ที่เหลือใช้เป็นค่ารถ ค่ารถเที่ยวละ 3,500Rp. ดูรายละเอียดสายรถได้ที่ Transjakarta (แต่งงมาก)
รถไฟใต้ดิน MRT เหมือนบ้านเราเปี๊ยบ แต่เพิ่งเริ่มเปิดบริการ ยังมีแค่ 13 สถานี วิ่งจากทางใต้ของจาการ์ต้าพาคนรอบนอกเข้าเมือง สถานีสุดท้าย (กรกฏาคม 2562) เป็นสถานี Bundaran Hi อยู่หน้า ห้าง Grand Indonesia พอดี (ผ่าน Senayan Station ถ้ามีเวลาน่าจะนั่งไปดู Senayan Stadium สักหน่อย) ดูรายละเอียดได้ที่ Jakarta MRT
หรือถ้าออกไปไกลๆก็เรียก Taxi ได้ บริษัท Bluebird สีฟ้าๆเป็นบริษัทยอดนิยม ว่าดีและไม่โกง มิเตอร์เริ่มต้นที่ 6,500Rp. รถตุ๊กๆก็มีแต่ไม่ได้ลองเรียกใช้ กลัวพูดกันไม่รู้เรื่องเพราะที่จาการ์ต้าคนพูดอังกฤษได้น้อยกว่าที่บาหลีเยอะ คงเพราะนักท่องเที่ยวน้อย
การเดินทางอีกประเภทที่นิยมมากคือ Grab ทั้ง Grab car, Grab Taxi, Grab Bike โดยเฉพาะ Grab bike คนทำงานนิยมมาก เรียกมารอรับตามสถานีรถไฟเยอะมากๆ นักท่องเที่ยวก็เรียกได้
แถมเรื่องอาหารในจาการ์ต้า ที่เดินๆดูอาหารไม่ได้แปลกตา กินอยู่คล้ายๆบ้านเรา ราคาเท่าที่เจอก็พอๆกับบ้านเรา แต่ที่นี่เป็นมุสลิมจึงไม่มีหมู ส่วนมากเป็นไก่กับเนื้อวัว ถ้าเข้าร้านอาหารก็มีครบทั้ง ไทย จีน อินเดีย ยุโรป เบอร์เกอร์ ไก่ทอด มีหมด ไปเที่ยวไม่อดแน่นอน
iammanussite.com 